Ga verder naar de inhoud

Mijn zoon is mijn kracht en drijfveer

01 juni 2022

Terwijl ik binnensmonds vloek en koortsig zoek naar een pen in mijn handtas, opent Roxanne* breed glimlachend de deur. De rust waarmee ze ons ontvangt, onthult niets van de gevulde rugzak die ze zelf meetorst. Menselijk leed valt niet zomaar van iemands gezicht af te lezen.

Roxanne vertelt dat ze opgroeide als ongewenst kind. Haar ouders maakten haar dat op veel manieren duidelijk en ook emotionele steun heeft ze als kind erg gemist. Na de scheiding van haar ouders verdween haar vader uit haar leven en bleef Roxanne bij haar moeder wonen. Als tiener werd ze zwanger van haar toenmalige vriend. Omdat ze van hem moest kiezen tussen hun relatie en de baby, besliste Roxanne om verder te gaan zonder de vader van haar kind.

Leven in angst

Toen Roxanne beviel van zoontje Soren*, ervoer ze opnieuw weinig steun van haar eigen mama. Ook bij andere familieleden kon ze amper op begrip rekenen; het voelde alsof ze de schandvlek was van de familie. Kort na de bevalling belandde Roxanne dan ook in een depressie. Met behulp van psychologische ondersteuning probeerde ze om met haar zoontje een stabiel leven op te bouwen, samen met haar nieuwe vriend.

Maar die stabiliteit bleek van korte duur toen duidelijk werd dat haar partner een alcoholverslaving en agressieproblematiek had. Daardoor werd zijn gedrag heel onvoorspelbaar. Het jarenlang leven in angst bestempelt Roxanne als heel traumatiserend voor haar zoon en zichzelf. Voor Soren is het nog altijd heel moeilijk om daarover te praten. “Dat heeft ook mijn zoon beschadigd, ook al beseft hij dat misschien nog niet.”

“Ik weet niet of ik zonder mijn zoon de kracht had kunnen vinden.”
Mama Roxanne

Kracht om hulp te vragen

Toch vond Roxanne de kracht om de hulp in te roepen van haar moeder die als pleegmoeder de zorg voor Soren wou opnemen. Zelf kon Roxanne helaas op weinig steun van haar mama rekenen. Uiteindelijk slaagde Roxanne erin om zelf uit haar relatie te stappen en sliep ze maandenlang bij verschillende vrienden en kennissen op de zetel. Het gevoel nergens thuis te kunnen zijn, woog enorm op haar.

Wanneer Roxanne terugblikt op haar jeugd, is het voor haar duidelijk op welke manier die een impact heeft gehad op haar relaties en hoe ze daarmee omgaat. Voor zichzelf opkomen en haar eigen grenzen bewaken is niet gemakkelijk, geeft ze toe. “Maar Soren was en is nog altijd mijn kracht, motivator en drijfveer. Ik weet niet of ik zonder hem die kracht had kunnen vinden, als je begrijpt wat ik bedoel”, vertelt ze met gebroken stem.

“Opvoeden is niet alleen leuke dingen doen. Ik wou meer dan enkele uitstapjes doen en cadeautjes geven.”
Mama Roxanne

Emotioneel weerzien

Na lange tijd kreeg Roxanne de kans om haar zoon terug te zien. Aanvankelijk ging dat via bezoeken onder toezicht. Het eerste weerzien omschrijft Roxanne als heel emotioneel. Geleidelijk aan werden de contacten uitgebreid en hoefde dat niet meer met begeleiding te gebeuren. Dankzij haar stabielere situatie, kreeg Roxanne de kans om steeds meer haar moederrol op te nemen. “Opvoeden is niet alleen leuke dingen doen. Ik wou meer dan enkele uitstapjes doen en cadeautjes geven”, vertelt ze. Al bekent ze dat dit gepaard gaat met vallen en opstaan.

Met de steun van haar huidige partner voelt Roxanne zich sterker: “Opvoeden doen we samen, ook als het wat moeilijker gaat”. Bij de zoektocht in hoe ze als mama verder kon groeien, noemt Roxanne haar ouderbegeleidster als een enorme steun. “Dat was voor mij een openbaring: eindelijk iemand die aandacht had voor mijn verhaal en mij de moed gaf om ook mijn stem als moeder te laten horen.” Ook samen stilstaan bij haar levensverhaal, gaf Roxanne veel inzicht in haar eigen situatie. “Ondanks de diepe dalen, zijn er ook al veel bergen beklommen”, klinkt het voorzichtig trots.

“Ondanks de diepe dalen, zijn er ook al veel bergen beklommen.”
Mama Roxanne

Het juiste tempo

Als ik Roxanne vraag waar ze van droomt, blijft het heel even stil. “Huisje-boompje-kindje, zoals iedereen”, zegt ze daarna beslist. Daaraan werkt ze stapsgewijs. De hoop om haar zoon ooit voltijds terug thuis te hebben is groot. Maar voor Roxanne komt het tempo van haar zoon op de eerste plaats. Ze heeft de indruk dat dit voor hem nu nog niet aan de orde is. “En voor ons staat Soren centraal, in alles wat we doen.”

* Omwille van privacy zijn schuilnamen gebruikt.

Als de opvoeding even moeilijk gaat

Het is niet gemakkelijk om ouder te zijn. Soms lopen de problemen zo hoog op dat het even niet lukt om voor je kind te zorgen. Er zijn dan verschillende hulplijnen die je kan inschakelen. Ook pleegzorg kan dan hulp en ondersteuning bieden.

Andere interessante artikels

kind dromen
Nieuws

Waar dromen pleegkinderen van?

14 maart 2023

Pleegkinderen en pleeggasten hebben kleine en grote dromen, net als iedereen. Pleeggezinnen helpen die kleine en grote dromen van kinderen, jongeren en volwassenen met een handicap of psychiatrische problematiek waar te maken. Maar af en toe zijn die dromen net iets te groot om binnen het pleeggezin gerealiseerd te worden. Naar die dromen gaat Pleegzorg Vlaanderen nu op zoek om te kijken of we ze samen met jullie kunnen realiseren.

Image00008
Nieuws

Pleegzorg en kinderopvang

11 januari 2023

Al geruime tijd en met regelmaat signaleert cliëntenorganisatie Pleegzorg Vlaanderen de moeilijkheden die pleegzorgers ervaren bij het zoeken naar een plekje voor hun jonge pleegkind in de kinderopvang. De provinciale pleegzorgdiensten rapporteerden aan het Agentschap Opgroeien dat kandidaat-pleegouders tijdens gesprekken vaker aangeven om die reden niet te opteren voor de leeftijdscategorie 0 tot 2 jaar.

Pleegzorgvergoeding en stijgende kosten voor het levensonderhoud
Nieuws

Pleegzorgvergoeding en stijgende kosten voor het levensonderhoud

21 december 2022

De voorbije dagen ontvingen we enkele vragen van pleegzorgers over de indexering van de dagvergoedingen binnen pleegzorg. De aanleiding was de aankondiging van de Nederlandse regering dat zij de dagvergoeding vanaf 1 januari 2023 met 14,3 procent optrekt.