In de reeks #wieispleegzorg stellen we onze medewerkers voor. Eén van de ondertussen al 150 medewerkers is Nina. Zij werkt nog maar kort binnen de organisatie. Wie is ze? En waarom wilde ze graag bij Pleegzorg Limburg werken? Dat ontdek je in dit interview.
Na 7 jaar in leefgroepen gewerkt te hebben, maakte Nina eind vorig jaar de overstap naar Pleegzorg Limburg. “Ik had nood aan een nieuwe uitdaging, maar ik ben wel heel blij met alle ervaring die ik in de leefgroep opgedaan heb. Ik denk niet dat ik zonder die kennis hier had kunnen werken.” Ze geeft toe dat ze als leefgroepbegeleidster niet goed wist hoe Pleegzorg juist werkte, maar door vrienden die het traject aangingen dit wel beter leerde kennen waardoor haar interesse gewekt werd. “Gaandeweg zag ik in mijn werk in de leefgroep dat er toch ook heel wat kinderen zijn die een gezin missen en die echt baat zouden hebben bij een pleeggezin.”
Een nieuwe job starten in coronatijd is niet evident. “Gelukkig werd ik goed onthaald. Mijn team kwam op mijn eerste dag samen om met z’n allen een broodje te eten en kennis te maken. Ik kreeg ook een meter toegewezen, die me goed geholpen heeft. Maar eigenlijk kon ik bij iedereen wel terecht met vragen of problemen.”, vertelt Nina. Ondertussen heeft ze wel het gevoel dat ze ingewerkt is. “Al leer ik nog elke dag bij”.
“Ik vind het heel interessant dat ik nu met het hele systeem rond een kind kan werken, in plaats van met het kind alleen.” Al vindt ze dat soms ook moeilijk: “Het blijft een uitdaging om iedereen uit mijn 24 dossiers gehoord te hebben. Mijn to do-lijst is nooit af.” Ook het onpartijdig zijn, is niet altijd gemakkelijk. “In sommige situaties trekken alle partijen aan je en verwachten ze allemaal dat je ze gelijk zal geven. Toch wil en moet ik steeds neutraal blijven.”
Wanneer zo’n systeem goed kan samenwerken, kom je tot mooie dingen. “Ik zal nooit vergeten hoe de ouders van een baby het pleeggezin konden bedanken voor hun warmte, zelfs al vonden (en vinden) ze het zelf heel moeilijk dat hun zoon niet thuis kan wonen. Dan voel je dat de match goed zit.”
Het gevoel dat ze haar steentje bij kan dragen is belangrijk voor Nina. “Je kan problemen niet altijd oplossen, maar ik kan wel iets betekenen voor kinderen in nood. Pleegzorgwerker zijn is een nobele job en ik vind dat ik daar terecht fier op mag zijn.” En dat kunnen wij alleen maar beamen!
Andere interessante artikels
Annemie Thys, een verhaal om stil van te worden
Het verhaal van de 54-jarige Annemie Thys is er eentje om stil van te worden. Gelukkig vult Annemie de stiltes door honderduit te praten over de zorg die ze opneemt voor haar vier kleinkinderen. Het gaat om de dochtertjes van haar twee eigen dochters.
Dieter en Giselle vinden steun bij pleegzorg
Dat elk pleegzorgverhaal weer anders is, bewijst het traject van Giselle en Dieter. Een koppel veertigers uit het rustige Waardamme. Zij zorgen sinds een zestal jaar voor Lili, die intussen, net als hun eigen dochter Celeste, dertien is geworden. Hun verhaal begon niet met een screening en enkele gesprekken, maar in heel andere omstandigheden.
Hoe de reeks 'tieners in pleegzorg' tot stand kwam...
De contentreeks 'tieners in pleegzorg' op de sociale media van Pleegzorg Limburg werd gemaakt in samenwerking met vier pleegjongeren. Stuk voor stuk geweldige jongeren, elk met hun eigen verhaal.