Maar liefst 150 pleegzorgmedewerkers telt onze organisatie inmiddels. Eén van hen is Kris, participatiemedewerker. Vandaag zetten we haar in de spotlights.
Kris, dat is onze participatiemadam, met 25 jaar ervaring binnen de jeugdhulpverlening op de teller! Zij coördineert de ontmoetingsgroepen voor kinderen, jongeren, ouders, pleegouders, pleeggrootouders en pleeggasten. En dat doet ze met hart en ziel: “in mijn privéleven heb ik zelf mogen ervaren wat de kracht is van groepsprocessen. Ik vind het dan ook fantastisch dat ik dit nu ook binnen pleegzorg kan doen. Dat is echt 100% energie gevend”.
“Het doel van onze ontmoetingsgroepen is tweeledig”, legt Kris uit. “We willen samen met onze doelgroepen bepalen hoe de hulpverlening er uit moet zien. Dat is het stukje participatie.” Daarnaast is er ook het luik ‘ontmoeting’. “Het contact met lotgenoten kan heel helend, leerrijk en krachtig zijn.”, gaat ze verder. “Ik heb al heel mooie dingen zien gebeuren. Een pleegjongere die bij een workshop Poetry Slam mocht ontdekken hoe goed hij met woorden is bijvoorbeeld. Of een mama die andere ouders voorzichtig positief kan laten denken. Dat zijn juweeltjes.”
Wanneer je met Kris praat, merk je al snel waarom zij zo’n goede participatiemedewerker is. Je voelt je meteen op je gemak bij haar. Ze is spontaan, straalt vertrouwen uit en is een goede luisteraar. Zelf vindt ze het heel fijn om verbinding te creëren tussen mensen en op zoek te gaan naar het beste klimaat voor het functioneren van de groep. Ze heeft ook ballen aan haar lijf: “Als ik merk dat de dingen beter kunnen, ga ik niet rusten tot er iets mee gedaan wordt”. Zo ook met het traject ‘nazorg’. “Samen met alle doelgroepen hebben we in kaart gebracht wat we kunnen doen wanneer een pleegzorgsituatie afloopt. Ik ben er trots op dat we ook effectief iets teweeg hebben kunnen brengen in onze organisatie.”
Dat Kris graag komt werken, staat buiten kijf. Maar het allerleukste vindt ze toch het contact met de doelgroepen zelf. “Alle ontmoetingsgroepen zijn bijzonder hecht. Corona strooit wat roet in het eten, maar gewoonlijk wordt er héél veel geknuffeld. Er heerst een familiegevoel, dat is fijn.”
Andere interessante artikels
Annemie Thys, een verhaal om stil van te worden
Het verhaal van de 54-jarige Annemie Thys is er eentje om stil van te worden. Gelukkig vult Annemie de stiltes door honderduit te praten over de zorg die ze opneemt voor haar vier kleinkinderen. Het gaat om de dochtertjes van haar twee eigen dochters.
Dieter en Giselle vinden steun bij pleegzorg
Dat elk pleegzorgverhaal weer anders is, bewijst het traject van Giselle en Dieter. Een koppel veertigers uit het rustige Waardamme. Zij zorgen sinds een zestal jaar voor Lili, die intussen, net als hun eigen dochter Celeste, dertien is geworden. Hun verhaal begon niet met een screening en enkele gesprekken, maar in heel andere omstandigheden.
Hoe de reeks 'tieners in pleegzorg' tot stand kwam...
De contentreeks 'tieners in pleegzorg' op de sociale media van Pleegzorg Limburg werd gemaakt in samenwerking met vier pleegjongeren. Stuk voor stuk geweldige jongeren, elk met hun eigen verhaal.