
In de rubriek #wieispleegzorg laten we je de gezichten van onze organisatie zien. Hier lees je het verhaal van Katleen, teamverantwoordelijke.
Deze voormalige pleegzorgwerker werd in 2014 teamverantwoordelijke. “Ik heb twee teams van in totaal 12 pleegzorgwerkers onder mijn hoede”, legt Katleen uit. “Wat ik vooral hoop is dat mijn mensen het gevoel hebben de beste versie van zichzelf te kunnen zijn bij Pleegzorg Limburg.” Hoe ze dat doet? “Door er te zijn, door hen zoveel mogelijk in hun kracht te zetten en hen te ondersteunen in het vinden van een goede balans.”, aldus Katleen. “Pleegzorgwerkers hebben een zware job en zijn daarbovenop ook zelf gewoon mens. Het is niet altijd evident om de balans tussen werk en privé gemanaged te krijgen in onze sector. Eerst je eigen zuurstofmasker opzetten, om daarna goed voor anderen te kunnen zorgen is heel belangrijk.”, legt ze uit.
Om de twee weken vergadert ze met haar teams. “In coronatijd gebeurt dit digitaal”, vertelt Katleen. “Dat is niet ideaal. Het is niet evident om digitaal de verbinding te blijven onderhouden, terwijl ik het zo belangrijk vind om bereikbaar en betrokken te zijn als teamverantwoordelijke.” Ze is elke dag oprecht trots op haar teams en hoe veerkrachtig ze zijn.
Een goede teamcoördinator is in de ogen van Katleen toegankelijk, werkt op maat van de medewerker, is rechtvaardig en neutraal. “Maar ik vind het ook belangrijk dat het niet altijd serieus hoeft te zijn. Ons werk is inhoudelijk vaak al zwaar genoeg. Op de momenten dat het kan, mag er wel wat rock-‘n-roll zijn.” Ze komt graag werken. “Mijn job is bijzonder afwisselend. Elke dag is anders.” Ook het gevoel van betekenisvol werk te doen, is voor Katleen niet onbelangrijk. “Ons werk doet ertoe.” Wanneer we haar vragen wat ze moeilijk vindt, benoemt ze een voor velen herkenbaar probleem. “Ik zou meer tijd willen”, lacht ze.
Zelf voelt ze zich enorm gesteund door de organisatie. “We krijgen heel wat autonomie en vertrouwen van onze directie. Daardoor kunnen we dit ook uitstralen naar onze teams.” Ook als ze zelf ergens mee zit, kan ze steeds terecht bij een directeur of de andere stafleden. “We zijn echt een fijne mix en match van mensen. We helpen elkaar om in en uit te zoomen. Zo leren we anders kijken naar situaties of onszelf. Dat is heel waardevol.”
Andere interessante artikels

Annemie Thys, een verhaal om stil van te worden
Het verhaal van de 54-jarige Annemie Thys is er eentje om stil van te worden. Gelukkig vult Annemie de stiltes door honderduit te praten over de zorg die ze opneemt voor haar vier kleinkinderen. Het gaat om de dochtertjes van haar twee eigen dochters.

Dieter en Giselle vinden steun bij pleegzorg
Dat elk pleegzorgverhaal weer anders is, bewijst het traject van Giselle en Dieter. Een koppel veertigers uit het rustige Waardamme. Zij zorgen sinds een zestal jaar voor Lili, die intussen, net als hun eigen dochter Celeste, dertien is geworden. Hun verhaal begon niet met een screening en enkele gesprekken, maar in heel andere omstandigheden.

Hoe de reeks 'tieners in pleegzorg' tot stand kwam...
De contentreeks 'tieners in pleegzorg' op de sociale media van Pleegzorg Limburg werd gemaakt in samenwerking met vier pleegjongeren. Stuk voor stuk geweldige jongeren, elk met hun eigen verhaal.