Het verhaal van Wim
Toen Wim zestien jaar geleden ernstig ziek werd, kwam hij tot het besef niet alleen binnen zijn job, maar ook daarbuiten zorg te willen dragen voor kinderen. Hij deelt zijn ervaring en werpt een blik terug op zijn traject bij pleegzorg.
Ik ben Wim en beëindigde zonet een 41-jarige loopbaan in het onderwijs.
Gedurende heel deze periode heb ik op een intensieve manier kinderen begeleid en opgevolgd en dit altijd met een bijzondere aandacht voor kinderen die extra zorg nodig hadden. Ook in de sport, in mijn 32-jarige carrière als coach, coördinator en bestuurslid heb ik met tal van jongeren samengewerkt.
Ruim zestien jaar geleden had ik ernstige gezondheidsproblemen en dan word je soms genoodzaakt om je leven door een andere bril te bekijken. Kort daarna ging ik op zoek naar een concrete manier om de zorg op te nemen voor een kind.
Al heel snel kwam pleegzorg in beeld. In de vorming voor kandidaat-pleeggezinnen ontmoette ik veel gelijkgezinden van allerlei pluimage, maar allemaal met een groot hart voor kinderen.
Plots ging alles heel snel. Met mijn eerste pleegkind Boris* beleefde ik acht mooie jaren, al liep het niet altijd van een leien dakje.
Mijn motivatie voor pleegzorg?
Ik wil kinderen graag enkele “rustige” jaren in hun leven geven en ik wil hen alle kansen bieden die kinderen in een gewone gezinssituatie zouden krijgen.
Pleegzorg heeft mijn leven volledig veranderd en het heeft me rijker gemaakt. Al ondervond ik hoe belangrijk het is dat je een netwerk hebt. De steun van familie en vrienden is onontbeerlijk en geloof me, je hebt hen ook hard nodig. Niet alleen voor praktische zaken maar evenzeer in perioden dat het eens wat moeilijker gaat. Ook een vaste pleegzorgbegeleider is een grote troef. Op dat vlak heb ik geluk gehad en met Sofie en Arne heb ik de bovenste beste begeleiders.
Op dit moment heb ik twee pleegkinderen : Elias* is zestien jaar en is al acht jaar bij mij en Nelson* is dertien en is nu een maand bij mij. Zij houden me jong en geven me een belangrijk doel in mijn leven: zorg dragen.
* Omwille van privacy zijn schuilnamen gebruikt.
Andere interessante artikels
Annemie Thys, een verhaal om stil van te worden
Het verhaal van de 54-jarige Annemie Thys is er eentje om stil van te worden. Gelukkig vult Annemie de stiltes door honderduit te praten over de zorg die ze opneemt voor haar vier kleinkinderen. Het gaat om de dochtertjes van haar twee eigen dochters.
Dieter en Giselle vinden steun bij pleegzorg
Dat elk pleegzorgverhaal weer anders is, bewijst het traject van Giselle en Dieter. Een koppel veertigers uit het rustige Waardamme. Zij zorgen sinds een zestal jaar voor Lili, die intussen, net als hun eigen dochter Celeste, dertien is geworden. Hun verhaal begon niet met een screening en enkele gesprekken, maar in heel andere omstandigheden.
Hoe de reeks 'tieners in pleegzorg' tot stand kwam...
De contentreeks 'tieners in pleegzorg' op de sociale media van Pleegzorg Limburg werd gemaakt in samenwerking met vier pleegjongeren. Stuk voor stuk geweldige jongeren, elk met hun eigen verhaal.