Ga verder naar de inhoud

Het ervaren pleeggezin van Johan en Martine

14 juli 2022

“Een ervaren pleeggezin”, dat is absoluut een understatement om dit koppel enthousiaste jonge zestigers mee te omschrijven! “Twaalf pleegkinderen hebben er bij ons intussen verbleven, stuk voor stuk met bijzondere verhalen en uit wat speciale situaties” steekt Martine trots van wal. Ze vertelt het met veel warmte, maar ook met een soort van evidentie. “Opvoeden hadden we geloof ik wel al onder de knie,” lacht ze. “We hadden al vier eigen zonen grootgebracht. Onze jongste, Thomas, was vijftien toen ons eerste pleegkindje hier aankwam. De rest was stilletjes aan uitgevlogen. Ik had gewoon de goesting om nog wat langer met kinderen bezig te zijn,” vertelt Martine.

Martine-en-pleegdochter
Martine-en-pleegdochter

Empty-Nesters

“Met vier eigen zonen had ik helemaal niet de nood om nog meer eigen kinderen te hebben, maar we voelden dat we wel nog iets konden betekenen voor kinderen. ” Dat maakt Martine en Johan tot voorbeelden van “Empty-Nesters”. Ouders waarvan de kinderen zijn uitgevlogen, maar wel nog met ruimte en zin om het “nest” niet leeg te laten. Het pleegzorgverhaal van Martine en Johan begint, zoals wel vaker, met een vergeeld krantenartikeltje aan het prikbord in de keuken. “Johan had dat ooit eens uit een lokaal krantje geknipt en zo nu en dan viel ons oog daar weer op. Het begon al iets van een perkamentje te krijgen, toen ik hoorde dat ze er bij mij op het werk mee zouden ophouden. Ik had die job lang gedaan, dus ik moest nog een hele periode opzeg doen en toen begon ik te denken dat dit misschien het geschikte moment was om eindelijk iets concreets te doen met het idee van Pleegzorg. Toen ik thuiskwam van mijn laatste werkdag, had Johan ons ingeschreven voor een informatiesessie.

Screeningstraject

Intussen zal zo’n screeningstraject er misschien al anders uitzien, maar toen gingen we na die info-avond nog een aantal keren op gesprek en vertelden over ons gezin en onze families en onze jeugd, zodat ze een beeld van ons kregen bij pleegzorg. Ik geloof dat we toen in februari waren gestart en in november kwam er al een meisje van 18 maand in ons gezin wonen. Zij scheelde maar twee maand met onze oudste kleindochter. Zij zijn eigenlijk een hele tijd samen groot geworden, zolang ze hier woonde, tot ze een jaar of zes was. Tot op vandaag hebben zij en onze kleindochter nog contact met elkaar op Facebook en ook wij horen nog geregeld iets van haar. Dat is echt een verrijking in ons leven, die blijvende contacten.”

Verschillende situaties

“We hebben heel veel verschillende situaties gehad. Kleintjes, die hier kwamen, maar ook wat grotere kinderen. Vier pleegkinderen zijn hier echt voor een langere tijd geweest, toevallig alle vier meisjes. Daarnaast hebben we ook wel eens een broertje en zusje tijdens een vakantie opgevangen. We namen die dan mee naar de camping aan zee. Die kinderen hebben eigenlijk de vakantie van hun leven gehad. We hebben ook aan crisisopvang gedaan. Dat ging toen bijvoorbeeld eens over twee broertjes die naar hun eigen oma en opa zouden gaan, maar voor ze daar terecht konden even hier verbleven. Die grootouders waren ons ontzettend dankbaar voor de tijdelijke oplossing die wij toen geboden hebben.”

Een kind hoort altijd bij zijn ouders

De eerste zestal jaar dat ze een pleeggezin waren, was Martine voltijds thuis, maar de jaren daarna werkte ze toch nog een tijdje in de naschoolse kinderopvang. Wat nog maar eens bewijst hoe graag ze kinderen om zich heen heeft. Bij het graag zien maken Johan en Martine nooit een onderscheid tussen eigen kinderen of pleegkinderen “maar een kind hoort altijd bij zijn ouders”, gaat Martine even ernstig verder: “Dat is tenslotte ook de bedoeling van pleegzorg: dat ouders tijd en ruimte krijgen om zaken in hun eigen leven weer op orde te krijgen, zodat ze zelf weer in staat zijn voor hun kind te kunnen zorgen. Kinderen die een band met hun ouders hebben opgebouwd met hun ouders, hoe jong ze ook waren, blijven daar trouw aan. Je merkt dat aan kleine dingen. Als onze pleegkinderen in het weekend naar hun mama mochten en ze kregen daar een zakje snoep, dan was dat zakje goud waard, al hadden we hier vier zakken in de kast. Dat was het zakje dat ze gekregen hadden van hun mama! We zijn er heel fier op dat we al drie van onze pleegdochters na een behoorlijke tijd hier, terug konden toevertrouwen aan hun mama. Zij konden de draad weer oppikken en wij houden sporadisch contact. Dat vinden wij geweldig, daar genieten we echt van en zijn we oprecht content mee.”

Trots dat we die kindjes op een goeie manier hebben op weg geholpen en trots op die ouders, dat ze het voor mekaar gekregen hebben die zorg weer te kunnen opnemen, ondanks dat ze een aantal stappen hebben gemist.
Martine

Goeie afspraken kunnen maken

“Of het dan echt allemaal van een leien dakje is gelopen tijdens die bijna veertien jaar pleegzorg intussen? Nee, natuurlijk niet. Pleegzorg is een avontuur waaraan je begint en dat kan je nooit helemaal inschatten op voorhand. Je moet ook de ouders van je pleegkinderen toelaten in je leven. Zij komen erbij en je probeert die zonder oordeel te betrekken. Iedereen heeft zijn eigen achtergrond, mensen aanvaarden zoals ze zijn is erg belangrijk. Je moet dus kunnen relativeren, maar vooral ook goeie afspraken kunnen maken. Je moet je eigen grenzen durven bewaken, maar ook bereid zijn eens water bij de wijn te doen. Met praten kan je echt veel bereiken en met de reflectie hoe je zelf zou reageren in een gelijkaardige situatie. Als je ouders kan geruststellen dat je er niet bent om hun taak over te nemen, maar om die tijdelijk te vervullen tot zij het weer kunnen, geraak je een heel eind.

Begeleiding

Eén keer was het wel moeilijk toen een papa ons echt als een bedreiging voor de relatie met zijn kind bleef zien, maar gelukkig was er toen de begeleiding van pleegzorg nog om te intermediëren. Ook bij de regeling van de bezoeken zijn zij erg behulpzaam. Natuurlijk is het ook moeilijk een kind te zien vertrekken dat een tijd in je gezin heeft gewoond. Natuurlijk zien we daar ook van af. Maar toch is het vooral trots die dan blijft hangen. Trots dat we die kindjes op een goeie manier hebben op weg geholpen en trots op die ouders, dat ze het voor mekaar gekregen hebben die zorg weer te kunnen opnemen, ondanks dat ze een aantal stappen hebben gemist.”

Een rijke pleegzorgtijd

Momenteel verblijft er een 11-jarig meisje met Afrikaanse roots bij Johan en Martine. “Ze is er ook al sinds ze anderhalf jaar was. Bij haar is de kans klein dat ze bij ons weg gaat vóór ze is afgestudeerd. Door corona is loopt het wat moeilijker, maar met haar mama is er geregeld contact en ook met haar broer die in een voorziening verblijft en haar zusje dat in een ander pleeggezin woont. Het vraagt soms wat organisatie, maar uiteraard probeer je die contacten warm te houden. Als we één droom hebben voor onze pleegdochter, dan is het wel dat ze de talenten die ze heeft kan benutten om te worden wie ze wil zijn. Hier in de omgeving kent iedereen haar en ze heeft op school veel vrienden. Ze studeert goed. We hopen dat dat voldoende is om een beroep te kunnen uitoefenen dat ze graag wil doen en haar toekomst in de hand kan nemen. We hopen dat haar Afrikaanse roots daarin geen rol zullen spelen, want helaas is dat tot op vandaag soms nog veel te vaak het geval.” Op de vraag of er nog pleegkinderen zullen volgen, klinkt het volmondig “waarschijnlijk niet”. Johan en Martine die beiden 62 zijn, roepen hun leeftijd in als antwoord, maar ook vooral een voldane terugblik op een mooie en rijke pleegzorgtijd, die waarschijnlijk nog een hele tijd zal blijven lopen met de huidige pleegdochter, naast het warme familieleven dat er intussen ook nog is.

Als we één droom hebben voor onze pleegdochter, dan is het wel dat ze de talenten die ze heeft kan benutten om te worden wie ze wil zijn.
Martine en Johan

Andere interessante artikels

P14 pleegzorgpluim 2
Nieuws

Een pleegzorgpluim voor Rik!

23 februari 2024

Elk kwartaal zetten we bij pleegzorg iemand in de bloemetjes die een pluim verdient voor zijn of haar engagement in pleegzorg. Dat kan gaan over een pleeggezin, ouders, een pleegzorgbegeleider,... Die persoon verrassen we dan met een bezoekje, een award en een artikel in Kleurrijk, ons pleegzorgtijdschrift.

Huisdieren in pleegzorg
Getuigenis

Huisdieren in pleegzorg

9 februari 2024
Of het nu gaat over een hond, een kat, een stel kippen of een konijn … tal van mensen kiezen ervoor om hun thuis te delen met een harige of…
Campagne Meetjesland visual
Nieuws

Zoektocht naar nieuwe pleeggezinnen in Meetjesland

15 januari 2024

Maandag 15 januari starten we vanuit Pleegzorg Oost-Vlaanderen met een campagne om nieuwe pleeggezinnen te vinden in het Meetjesland. De zoektocht concentreert zich in de gemeenten Aalter, Lievegem en Sint-Laureins waar op dit ogenblik een gebrek aan pleeggezinnen is.