Een match binnen het netwerk
“Waarom zijn wij een goede match? We zijn natuurlijk familie, maar het klikt ook heel goed tussen Alexandra en mij. We hebben samen veel meegemaakt.” Chiara is al twee jaar pleegzorger van haar zesjarige nichtje Alexandra*. Ter gelegenheid van de Week van de Pleegzorg vertelt zij haar verhaal.
We hebben heel veel aan elkaar gehad
“Mijn broer kon door omstandigheden niet voor Alexandra zorgen. Daarom heeft mijn moeder haar eerst een aantal jaar opgevangen als pleeggrootmoeder. Spijtig genoeg werd ze een paar jaren geleden terminaal ziek. Een aantal maanden voor haar overlijden vroeg ze of ik de zorg voor Alexandra kon overnemen als zij er niet meer was. Dat was natuurlijk een heel zware periode, maar ik twijfelde geen moment. Voor mij was het evident om mijn nichtje in huis te nemen,” vertelt Chiara.
“We hebben heel veel aan elkaar gehad, want ook Alexandra had enorm veel verdriet na het verlies van haar grootmoeder. Ikzelf was verplicht, door pleegzorger te worden, om op te staan, Alexandra naar school brengen, te koken en voor elkaar te zorgen. We spartelden samen door het rouwproces.”
Gesteund door pleegzorgbegeleidster
“Pleegzorg was natuurlijk geen nieuwe organisatie voor mij. Via mijn moeder was ik al dikwijls met de organisatie in contact gekomen. De zorg voor Alexandra is op een bepaalde manier gewoon doorgeschoven naar mij. Maar ook bij mij volgde eerst een onderzoek van een aantal maanden om te bekijken wat mijn draagkracht is en op welke plaats Alexandra terecht zou komen. Een kind wordt niet zomaar bij gelijk wie geplaatst.”
“Ik heb ook echt veel steun gekregen van Hanne, mijn pleegzorgbegeleidster. Ze is er al sinds het begin van Alexandra’s plaatsing bij en ze steunt mij ongelofelijk hard. Met al mijn vragen over de opvoeding kan ik bij haar terecht. En bovenal: we zijn eerlijk tegenover elkaar en ik vind dat een enorme meerwaarde.”
Ze noemt me niet mama
“Waarom zijn wij nu net een goede match? We zijn natuurlijk familie maar het klikt gewoon ook heel goed tussen Alexandra en mij. We hebben samen veel meegemaakt. Ik moet spontaan beginnen lachen als ik aan haar denk. Ze brengt vreugde in mijn leven en leert mij ook veel bij.
Leren relativeren bijvoorbeeld. Ooit had iemand op mijn werk iets gemeen gezegd over mijn capaciteiten om voor een kind te zorgen. Ik was daar erg van aangedaan, maar Alexandra zei: “Ik snap dat je droevig bent, maar jij weet gewoon dat die meneer leugens vertelt en dat jij wel heel goed voor mij zorgt.” Alexandra staat sterk in het leven en is toch ontzettend lief. Ik zou wel duizend knuffels op een dag van haar krijgen. Ze noemt mij niet mama, maar wel muis. Ik vind dat heel mooi.”
Pleegzorg, ook wel een uitdaging
“Door haar verleden heeft Alexandra veel verlatingsangst. Als ik tijdens het weekend moet werken of ’s avonds nog iets doe met vriendinnen, kan dat wel wat drama veroorzaken. Ze wil me dan niet laten gaan. Dat kan frustrerend zijn. Ik denk soms: “Maar kindje toch, je bent hier nu al twee jaar, ik zorg dag en nacht voor jou, natuurlijk laat ik je niet in de steek.” En dan besef je opnieuw dat Alexandra zich nog steeds afvraagt of ik wel ga terugkomen. Dat is toch hartbrekend.”
“Iets wat ook voor ons allebei een serieuze aanpassing was, is het feit dat ik niet meer de toffe tante ben, maar iemand die de opvoedende rol serieus moet nemen. Dat is echt een enorm verschil. Ik kan haar niet langer snoepjes geven achter de rug van mijn moeder. Ik ben nu diegene die ervoor moet zorgen dat ze haar tanden poetst en niet te veel suiker binnen krijgt …”
Een kind een kind laten zijn
“Het mooiste aan pleegzorg is dat je een kind een kind kan laten zijn. Alexandra kan nu zorgeloos opgroeien. Het materiële dat mijn vriend en ik haar bieden, is niet zo van belang. Ze heeft veel speelgoed, heeft haar eigen kamer en komt nooit iets te kort. Maar wat van nog veel groter belang is, is dat je elkaar liefde en stabiliteit kan geven. Moest het mijn eigen kind zijn, ik zou haar niet meer liefde kunnen geven. Alexandra en ik genieten nog het meest van heel eenvoudige momenten. Als Alexandra gaat slapen, neem ik haar nog eens goed vast en knuffelen we samen. Zalig is dat.”
“Ik zou al het slechte in haar leven willen tegenhouden. Ze heeft al zoveel meegemaakt. Ik wil haar leren hoe ze zelf haar eigen leven op de rails kan houden, dat je met hard werken ver raakt en dat niet alles vanzelf gaat. Daar kom je al een heel eind verder mee.”
* Omwille van privacy is er een schuilnaam gebruikt
Week van de Pleegzorg 2021
De Week van de Pleegzorg loopt dit jaar van 12 tot 21 november en staat deze in het teken van ‘een goede match’. Pleegzorg bekijkt namelijk altijd welke pleegkinderen en pleeggezinnen het best bij elkaar passen. Dat geldt natuurlijk ook voor de volwassenen met een handicap en/of psychiatrische problematiek (pleeggasten) in pleegzorg.
Die goede match is natuurlijk belangrijk als pleegkinderen of pleeggasten hun pleeggezin op voorhand nog niet kennen. Maar steeds vaker worden kinderen en volwassenen opgevangen door mensen uit hun eigen netwerk, die ze vooraf dus wél al kennen. Denk bijvoorbeeld aan een grootmoeder die voor haar kleinkind zorgt, of aan een buur die even de zorg voor de buurkinderen overneemt. Ook in die situaties gaat Pleegzorg na of er een goede match is.
Ben jij een match voor pleegzorg?
Wil je meer info over pleegzorg? Vraag dan een gratis infopakket aan of schrijf je in voor een infosessie in jouw buurt.
Andere interessante artikels
Een pleegzorgpluim voor Rik!
Elk kwartaal zetten we bij pleegzorg iemand in de bloemetjes die een pluim verdient voor zijn of haar engagement in pleegzorg. Dat kan gaan over een pleeggezin, ouders, een pleegzorgbegeleider,... Die persoon verrassen we dan met een bezoekje, een award en een artikel in Kleurrijk, ons pleegzorgtijdschrift.
Huisdieren in pleegzorg
Zoektocht naar nieuwe pleeggezinnen in Meetjesland
Maandag 15 januari starten we vanuit Pleegzorg Oost-Vlaanderen met een campagne om nieuwe pleeggezinnen te vinden in het Meetjesland. De zoektocht concentreert zich in de gemeenten Aalter, Lievegem en Sint-Laureins waar op dit ogenblik een gebrek aan pleeggezinnen is.