Een beetje als verliefd worden

Er waren heel wat bezorgdheden in het dossier en de opvoeding van Mana. Op zich waren er best goede contacten met de pleegzorgbegeleiders. Het feit dat die door allerlei omstandigheden vaak wisselden door de jaren heen, was wel erg vermoeiend. Het vraagt veel energie om telkens opnieuw een vertrouwensband op te bouwen en je hele historie keer voor keer opnieuw uit de doeken te doen.

Hoewel Katleen wel eens het gevoel had er alleen voor te staan, ervoer ze vaak ook een enorme meerwaarde van de pleegzorgbegeleiding. “De meerwaarde van het emotioneel onderzoek dat ze hebben gedaan, het begeleiden naar de jeugdrechtbank, het luisterend oor dat ze boden in het proces dat werd gelopen met de ouders van Mana, het helpen nemen van schoolbeslissingen, de zoektocht naar therapie, het begeleiden bij het alleen gaan wonen van Mana, het helpen kaderen van gedrag en het helpen zoeken naar verbinding op moeilijke momenten zijn van groot belang geweest. Er waren enkele zeer betrokken begeleiders die zeer helpend zijn geweest toen het nodig was. Daar ben ik hen dankbaar voor.

Als ik Katleen vraag naar tips voor andere pleegouders, schudt ze er meteen een aantal uit haar mouw. Het is duidelijk dat haar studies tot psychotherapeute haar sterken in haar overtuigingen die ze ook als pleegmoeder heeft:

• Verdiep je in begrippen als hechting, zodat je gedrag kan kaderen. Probeer onder het gedrag van kinderen te kijken.
• Kijk naar de noden van een kind en kom eraan tegemoet. Het werd mij pas duidelijk hoezeer Yuri rust nodig had, toen ik een jaar thuisbleef van mijn werk. Ik denk dat de drukte van de voorziening waar Yuri zijn eerste levensjaren hebben afgespeeld, lang hebben nagezinderd. Hij ging niet graag op kamp. Hij hield ontzettend van muziek, maar dat muzikale talent heeft hij later dan leeftijdsgenoten ontwikkeld. Zo hield Mana het wel vol en beleeft ze er tot op vandaag plezier aan.
• Zorg voor een vangnet! Ik had het nooit gekund zonder de steun van mijn familie. Doe aan zelfzorg en zoek een uitlaatklep.
• Zoek psychologische hulp voor kinderen.
• Aanvaard een kind zoals het is, ook al is het nog zo anders. Probeer het niet te veranderen.
• Knip banden nooit definitief door. Je wortels blijven altijd een rol spelen in je leven.
• Zoek als alleenstaande vrouw ook naar een vaderfiguur, zoals een peter of een opa. Bij ons was dat mijn broer Koen en voor Mana is dat nog steeds iemand waar ze graag bij langsloopt op de boerderij.

Ze was misschien wel wat te streng, denkt ze nu, of misschien teveel opvoeder thuis. Ze zou nooit meer haar pleegkind meenemen naar de school waar ze werkt, want dan hoor en zie je veel te veel. "Dat is voor geen van beiden goed", lacht ze. Misschien was het ook goed geweest om een steungezin te hebben, achteraf gezien. Maar de slotbalans slaat duidelijk door aan de kant van de trots voor Katleen. Trots, dat Mana de liefdevolle vrouw is die ze geworden is. Trots op hààr! Trots, dat Mana steeds de aandacht en liefde die ze kreeg en krijgt, boven het materiële stelt. Katleen is ook trots op haar eigen vangnet, op de persoonlijke groei die ze zelf doormaakte en op hun gezamenlijk doorzettingsvermogen. “Want Katleen en Mana of Katleen en Yuri, dat is hier een begrip”, besluit ze fier.

Voor Mana heeft ze maar één droom: dat ze zonder te grootse verwachtingen, met goeie gezondheid zichzelf en haar talenten kan blijven ontplooien en met kracht kan blijven omgaan met tegenwind. Ze hoopt op een werkzaam leven met voldoening voor Mana en dat ze rust en geluk kan vinden bij zichzelf en wie ze is, in de wetenschap dat ze altijd terechtkan in het warme nest van Katleen en haar familie.