Boekweitpannenkoeken bij Lies en Siel
Voor de week van de pleegzorg 2024 gingen we in pleeggezinnen langs om familierecepten te sprokkelen. Ieder pleeggezin heeft immers een eigen manier om vorm te geven aan pleegzorg. Omdat pleegzorg in 2024 haar tienjarig bestaan viert, vroegen we meteen ook naar de pannenkoekenrecepten van die pleeggezinnen. Het werd niet alleen een interessante maar ook heel lekker editie van de week van de pleegzorg!
De ingrediënten van het familierecept van Lies en Siel
Siel Van Mullem en Lies Noé zijn de ouders van Odette (7), Stella (6) en Lily (2,5). Naast deze drie blonde spring-in- ‘t-veldjes woont in dit gezin ook een hond, een poes en heel regelmatig zijn er pleegkinderen die af en toe een weekend, een nachtje of enkele weken komen logeren. Momenteel is er een baby van nog geen maand oud die enkele weekends meegeniet van de warmte van dit gezin.
Odette houdt van dansen, tekenen en zingen. Ze is een krak in het op het gemak stellen van de pleegkinderen: “wij gaan heel goed voor je zorgen en mijn mama is superlief,” zegt ze dan. Stella is het speelvogeltje van het gezin: samen kunnen spelen vindt zij de beste manier om pleegkinderen van hun zorgen af te leiden. Lily is de poppenmama. Het baby’tje waar Lies nu voor zorgt noemt ze zonder pardon “haar baby”, maar ze vertelt ook dat niemand die mag meenemen, omdat de baby teruggaat naar haar eigen mama en papa.” Charlie, de hond, blaft naar alle bezoekers, maar nooit naar de pleegkinderen. Het is alsof ze voelt welk kind verdriet heeft. Ze heeft al heel mooie connecties gehad met enkele van de pleegkinderen. Pubers met zorgen kan ze troosten als de beste. Ook de poes speelt haar rol. “We hadden ooit een nest kittens op het moment dat er een pleegkind was, uren is dat meisje met die kittens bezig geweest. Dieren stellen geen vragen en op een of andere manier zijn hun knuffels therapeutisch.
De bereiding...
Jullie doen aan crisispleegzorg en aan ondersteunende pleegzorg in de weekends: Wat is daar bijzonder aan?
De meisjes vinden zowel grote als kleine pleegbroertjes en -zusjes leuk. Tot nu toe waren het altijd pleegzusjes. “Meisjes passen nu eenmaal beter in de flow van het gezin,” vertelt Lies, “al zouden kleine jongetjes ook welkom zijn.” “Ze blijven hier kort en dat is goed maar ook jammer,” vertelt Odette: “Goed dat ze terug kunnen naar de kinderen die ze wel al goed kennen, hun eigen vriendjes.” “Dat ze niet lang blijven is ook jammer omdat je dan moet afscheid nemen van kinderen die je leuk vindt,” vult Stella aan. “Soms zijn leeftijdsgenoten niet zo gemakkelijk omdat het ene kind minder aansluiting vindt dan het andere en de natuurlijke dynamiek in ons gezin dan wordt verstoord. Op zo’n moment is het goed, ook voor de kinderen, dat de zorg erg tijdelijk is. Omgekeerd, kan het vaak ook een echt mooie dynamiek brengen in je gezin. De meisjes vinden baby’s leuk, maar ook oudere kinderen. Een meisje van 13 was de liefste pleegzus die ze al hebben gehad, zeggen ze zelf. Een meisje met een behoorlijk zware rugzak, maar verrassend genoeg heeft zij ook ons extra zuurstof gegeven. Pleegzorg vergt energie, maar geeft er ook terug. Zij was een mooie aanvulling op ons gezin, toen. Heel verrassend. Zij speelde met de meisjes en dat bracht haar veel rust, maar ook mij! Het was een afleiding van haar eigen problemen. Ze was het vanuit haar eigen omgeving gewoon om te helpen zorgen voor kleinere broertjes en zusjes. Voor mij was dat bij momenten heel helpend,” vertelt Lies.
We krijgen bijna altijd de vraag of de kinderen langer kunnen blijven. We willen graag helpen tot er een andere oplossing is voor de pleegkinderen, maar dat kan niet altijd. We waken erover dat onze eigen kinderen er zich goed bij blijven voelen. De meisjes en wijzelf hebben soms rustmomenten nodig tussen pleegzorgperiodes in. Sommige kinderen keren regelmatig terug in de weekends. Na een bepaalde periode is stoppen soms moeilijk. Het ene kind kansen geven impliceert soms dat je dat niet kan doen voor een ander kind. Dat schuldgevoel hebben we wel leren loslaten. We zijn niet verantwoordelijk voor één specifiek kind. We willen zoveel mogelijk kinderen een stukje op weg helpen. Als we een kind helpen, dan doen wij ons deeltje in de maatschappij. Dat geven we graag terug omdat wij het zelf zo goed hebben.
Het pannekoekenrecept-mét geheim ingrediënt
Hier is het niet Lies of Siel die de pannenkoeken bakken, het zijn de meisjes zelf! En de durf van Odette en Stella, die proef je in het eindresultaat! Lies maakt het beslag en zorgt dat er altijd iets gezonds onder wordt gemengd: boekweit- of volkorenbloem. De meisjes vinden dunne pannenkoeken eigenlijk het lekkerst, maar vandaag zijn het dikke. De pannenkoeken zijn hier altijd een beetje anders, net zoals het gezin altijd wel een beetje anders is: met eentje meer of eentje minder, een grote erbij of een kleintje… Odette en Stella staan op een stoel, doen zelf het beslag in de pan, draaien de pannenkoeken om en maken er een stapel van. En daarna kiest iedereen wat er op zijn eigen pannenkoek gaat. “Dat ze zelf zoveel verantwoordelijkheid mogen nemen, gaat uit van het vertrouwen dat ze daar klaar voor zijn. Dat is misschien ons geheime ingrediënt… Ze verbranden hun vinger misschien wel eens, maar daar leren ze uit, dat is niet erg. Zo gaat het precies met de pleegzorg hier. Soms doet een afscheid wel wat pijn, maar we kunnen daar mee om. Het feit dat we iemand konden helpen maakt ons trots. Dan vertellen de meisjes daarover op school.”
- Plantaardige melk
- Boekweit- of volkorenbloem
- Een beetje suiker
- Een klein beetje vetstof
- Eitjes
- Een flinke portie Odette-en-Stella-durf
- Het vertrouwen van mama en papa dat ze het kunnen
- Choco, honing, confituur of suiker als topping
Andere interessante artikels
“Onze pleegkinderen zijn het mooiste wat we in de laatste twintig jaar hebben meegemaakt.”
Elk kwartaal zetten we bij pleegzorg iemand in de bloemetjes die een pluim verdient voor zijn of haar engagement in pleegzorg. Dat kan gaan over een pleeggezin, ouders, een pleegzorgbegeleider,... Die persoon verrassen we dan met een bezoekje, een award en een artikel in Kleurrijk, ons pleegzorgtijdschrift.
De altijd-goed-pannenkoeken van Curd en Peter
Peter en Curd wonen samen in een oase van groen. Ze wonen er niet alleen maar samen met een halve kinderboerderij en pleegdochter Olivia (11 jaar).
zorgSAMEN: Mag ik er bij jou even tussenuit?
Jongerenzorg en Pleegzorg West-Vlaanderen zijn samen op zoek naar gezinnen die kinderen en jongeren uit een complexe gezinssituatie of een leefgroep een extra plekje te bieden. Elk kind en elke jongere heeft andere noden: even gaan spelen, af en toe logeren of wat langer verblijven.