Pleegzorgwerker volwassenteam: Marita
Marita is pleegzorgwerker in het volwassenteam. Dat wil zeggen dat ze de pleegzorgsituaties van pleeggasten begeleidt. Hieronder kom je alles te weten over haar job.
Pleeggasten zijn volwassen met een handicap of psychiatrische problematiek. “Dat kunnen volwassenen met AD(H)D of een lichte vorm van autisme zijn, maar ook volwassenen met een ernstigere problematiek, de doelgroep is heel divers.” Marita vindt het ook belangrijk om pleegzorg voor volwassenen bekender te maken onder het grote publiek. “De afgelopen maanden hebben we infosessies georganiseerd voor organisaties of instanties die met volwassenen met een handicap of psychiatrische problematiek werken, om zo pleegzorg bekend te maken bij hen en ervoor te zorgen dat zij volwassenen kunnen doorverwijzen naar pleegzorg wanneer dat nodig blijkt.”
Bijna 2 jaar geleden zette Marita de stap om bij Pleegzorg Limburg te komen werken. “Na een loopbaan van 26 jaar was het tijd voor een nieuwe uitdaging.” Opnieuw solliciteren was spannend: “Net alsof je na een lange tijd weer gaat daten, spannend en leuk tegelijkertijd.” Ondertussen hoort ze al helemaal bij het team. De samenhorigheid en team spirit die er bij Pleegzorg Limburg is, vindt ze dan ook heel speciaal. “Ik zit in een fantastisch team met een fantastische teamcoördinator.” Dat is belangrijk bij het uitvoeren van haar job: “Met momenten is het druk, voornamelijk als er enkele pleegzorgsituaties zijn die extra aandacht nodig hebben. Dat geef je dan met alle plezier want je wilt alleen maar het beste voor je pleeggezinnen, maar de werkdruk is op die momenten hoog. In een goed team zitten waar je jouw verhaal kan vertellen, verlicht de werkdruk en de intensiteit van de verhalen waar je mee te maken krijgt.”
Het leukste aan haar job vindt ze de variatie. “Mijn jongste pleeggast is 18 jaar, de oudste is 67. Ook heeft iedere pleeggast zijn eigen problematiek en geschiedenis. Er valt altijd wel iets te beleven.” Verder staat ze versteld van het doorzettingsvermogen van pleegzorgers en de kracht van pleegzorgers en ouders om elkaar altijd weer een nieuwe kans te geven. “De verstandhouding tussen ouders en pleegzorgers kent soms heel diepe dalen, maar toch vinden ze altijd weer een weg om de relatie te herstellen. Dat is toch wel bijzonder.”